اسکارهای 2010

اسامی برندگان اسکارهشتاد و دوم در دو بخش بهترین فیلم انیمیشن بلند و بهترین فیلم انیمیشن کوتاه به شرح زیر اعلام شدند:

در بخش بهترین فیلم بلند،اعلام نام ” UP ” کسی را غافلگیر نکرد. “داستان اسباب بازی” ، ” در جستجوی نیمو“، “شگفت انگیزان” ، “ رتتویی” ، ” وال -ئی” و حالا ” Up” ، و تقریبا دیگرهمه می دانند که با حضور فیلمی از پیکسار ، شانسی برای سایر رقبا باقی نمی ماند. اگرچه که این سنت “نسبتا” پسندیده، در مواردی حساسیت برانگیز نیز می شود و این احساس در مخاطب شدت می گیرد که در کنار پیکسار، اصولا رقابت مفهومی ندارد! به هر حال “بهترین” بودن همیشه توام با حاشیه و حرف و حدیث است.

پیت داکتر Pete Doctor، کارگردان “UP ” ، در هنگام دریافت جایزه چنین گفت :

” پسر، وقتی که کلاس سوم بودم و در حاشیه کاغذهای کتابم شکلکهایی می کشیدم و اونا رو “فلیپ” می کردم تا متحرک به نظر برسن، هرگز توی خوابم نمی دیدم که این نقاشیها منو به اینجا برسونن. اینجا ایستادن فوق العاده است. الان این تنها من هستم که اینجا ایستادم، اما لطفا در ذهنتون تمام این صحنه رو پر کنید از تمام افراد بی نظیری که برای این فیلم تلاش کردند . جوناس ریورا Jonas Rivera تهیه کننده و باب پیترسون Bob Peterson دستیار کارگردان و بقیه…همه ی شما الان باید اینجا در کنار من باشید. تشکر میکنم از استودیوی دیزنی و پیکسار بخاطر اینکه به این پروژه ی عجیب ایمان داشتند و کمک کردند تا اونو به فیلم تبدیل کنیم…

“Up” همچنین برنده ی بهترین موسیقی فیلم نیز شد.

بعد از تحریر: البته “UP ” فیلم بی نظیری است. در لحظاتی حتی اشک به چشم من آورد و در لحظاتی دیگر مرا از ته دل خنداند. اما اگر کسی میخواهد بفهمد که دنیای انیمیشن دو بعدی هنوز چقدر می تواند به لحاظ مفاهیم آرتیستیک، زیبایی شناسی بصری، بکارگیری ظریف و درخشان نمادها و نشانه ها و همچنین متحرکسازی بی عیب و نقص کاراکترها ، پیشتاز و خلاق باشد، قویا دیدن ” راز کلز” را توصیه میکنم. اگرچه که منکر این موضوع نیستم که “راز کلز ” برای مخاطب کم سن و سال تر احتمالا خسته کننده خواهد بود و ظرافتهای تصویری آن نیز برای این دسته از مخاطبان بیش از آن پیچیده و گرافیکی هستند که قابل درک باشند.

در بخش بهترین فیلم انیمیشن کوتاه ، لوگوراما Logorama برنده ی جایزه شد. تهیه کننده ی فیلم که به نمایندگی از سایر دست اندرکاران جایزه را دریافت می کرد ، در سخنرانی کوتاهش چنین گفت:

” شب بخیر. ممکنه که اینطور به نظر نیاد، اما لوگوراما وافعا یک فیلم فرانسویه و امیدوارم که لهجه شو ببخشید! من تهیه کننده ی فیلم هستم و بنابراین وظیفه ی خودم میدونم که از بیش از 3000 حمایت کننده ی فیلم که ضمنا در فیلم هم بازی کردند ( اشاره به لوگو ها و مارک های تجاری که در واقع شخصیتهای فیلم نیز هستند) تشکر کنم. و باید به همه اطمینان بدم که هیچ لوگویی در طول پروژه آسیب ندید! این جایزه متعلقه به همه ی افراد بی نظیری که در ساخت فیلم مشارکت داشتندو من بخصوص از سه کارگردان آن یعنی فرانسوا الاکس ، هروی دو کریسی و لودویک هوپلین نام می برم. لطفا همه ی تیم و بخصوص کارگردانها را تشویق کنید. من از همه ی کسانی که در ساخت این فیلم مشارکت داشتند تشکر می کنم. چیزی حدود 6 سال زمان صرف ساخت این فیلم 16 دقیقه ای شد و بنابراین من امیدوارم که 36 سال دیگه بتونیم یک فیلم بلند انیمیشن را به مراسم اسکار بیاریم!!!
و اما آواتار :

** و اما بزرگترین شگفتی شیرین اسکار امسال، شکست درخشان ” آواتار” بود در گرفتن کمتر از نیمی از جوایزی که کاندیدای دریافت آن شده بود! و بدین ترتیب به همه ثابت شد که کسی نمیتواند به پشتوانه ی یک سیرک ” پرفورمنس کپچری” از موجودات دم دراز آبی رنگ، یک داستان غیر خلاقانه ی تکراری، 237 میلیون دلار هزینه ساخت و بیش از دو میلیارد دلار فروش ناشی از حضور مردم کنجکاو عینک به چشم در سینماها، ادعا کند که “ فیلم ” ساخته است. ” آواتار” ( به نظر من) ، هرچه که هست، ” فیلم ” نیست و عمر باقی ماندن آن در ذهن تماشاچیان نیز، حتی به مدد انبوه جلوه های ویژه ی آن، کمتر از مدت زمان درخشش آن بر پرده سینما خواهد بود. برای حسن ختام این مبحث، نگاهی بیندازید به مقایسه ای مابین داستان آواتار و انیمیشن ” پوکوهانتاس” :

اسکارهای 2010 - برندگان اسکار - اسکار - اسکارهای انیمیشن