طراحی شخصیت

طراحی شخصیت در انیمیشن مهم است. چون در تمام طول انیمیشن، شخصیت های طراحی شده قرار است دیده شوند. شخصیت ها می توانند ساده یا پیچیده طراحی شوند، ولی باید طوری باشند که برای مخاطب منطقی باشد و او بتواند با آنها ارتباط برقرار کند. ضعف در طراحی شخصیت را نمی توان نادیده گرفت.

یک نقاش خوب، لزوما طراح شخصیت قوی ای نیست. کسی که می خواهد شخصیت طراحی کند، بهتره حداقل کتاب "طراحی شخصیتهای کارتونی" اثر "کریستوفر هارت" رو بخواند و تمرین کند. از این کتاب چند صفحه از انواع کاراکتر ها رو پیوست می کنم: (خصوصیات آدم خسته، ورزشکار، ساده لوح، بانمک، گردن کلفت و خشن).



قبل از طراحی باید به خصوصیت کاراکترها توجه کرد. شخصیت ها می توانند مثبت باشند یا منفی. ولی نباید کاملا مثبت یا کاملا منفی باشند. همه شخصیت های مثبت، خصوصیات منفی هم دارند که ممکن است گاهی بروز کند و همین باعث می شود که کاراکتر به نظرمان قابل قبول بیاید و با آن همذات پنداری کنیم. در طول داستان برای کاراکترها چالش هایی بوجود می آید که باعث تغییر شخصیتشان می شود.

هر چه خصوصیات کاراکتر را بهتر درک کنیم، در طراحی شخصیت موفقتر خواهیم بود. باید مسائلی مثل سن، جنس، خصوصیات اخلاقی، عاطفی، تیپ و... را در نظر بگیریم. منظور از تیپ کاراکتر وضیعت اجتماعی اوست. اینکه حیوان است یا انسان یا یک شیء... نژادش چیست، چگونه زندگی می کند، به چه گروه و صنفی تعلق دارد، در چه دورانی زندگی می کند و...

بعد از بررسی خصوصیات کاراکتر، می توان شروع به طراحی آن کرد. تکنیک طراح یا طراحان شخصیت، در طراحی شخصیت های مختلف نباید تغییر چندانی کند، وگرنه اصطلاحا کاراکترها "دو دست" می شوند. یعنی نوع فرمها، اغراقها، و خطوط استفاده شده، نباید در کل تغییر چندانی کند. کاراکترها باید نسبت به هم و نسبت به محیط اطرافشان باورپذیر باشند.

طراحی هر کاراکتر با خطوط ساده اسکچ وار شروع می شود. و جزئیات بعدا به آن اضافه می شوند. اسکچ نهایی را روی میز نور می گذارند و بر روی یه کاغذ سفید طرح نهایی را می کشند.

این اسکچی که از Snagglepuss در بالا ملاحظه می کنید، الان قیمتش 600 دلاره!!

بعد از اینکه طراحان شخصیت چند تا طرح زدند و یکی تایید شد، نوبت به کشیدن model sheet می رسد. مدل شیت نماهای اصولی از کاراکتر است. در مدل شیت مشخص شده که کاراکتر به طور اصولی چطور طراحی می شود، نسبت اندامش چگونه است، و از نماهای تمام رخ، سه رخ، نیمرخ و پشت چطور دیده می شود.

برای هر کاراکتر چند صفحه طرح هم می کشند و در آنها مشخص می کنند کاراکتر در حالتهای مختلف چگونه به نظر می آید، انعطاف پذیری بدنش چقدر است و حالت چهره یا بقیه اعضای بدنش چطور ممکن است باشد. هر نکته ای که ممکن است در انیمیت به کار بیاید، در این طرحها لحاظ می شود. در نهایت، از همه این طرح ها کپی می گیرند و در اختیار انیماتورها قرار می دهند. این کار برای این است که از ابتدا تا انتهای یک انیمیشن، قیافه کاراکتر عوض نشود و انیماتورها کاراکترها را یکدست انیمیت کنند.




در یک صفحه، کاراکترها را در کنار هم می کشند تا مشخص شود نسبت کاراکترها با هم چگونه است (این رو می تونید در بالا توی مدل شیت گوفی هم ببینید، فقط خیلی محوه).


دیگه اینکه... این رو همه اساتید می دونند که مدل شیت برای کارهای سه بعدی باید در صاف ترین وضعیت ممکن باشه، با حالت چهره نرمال، حداقل لباس و دست های باز.